هیأتهای مذهبی فرهنگساز در شیراز مکان ثابتی ندارند
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۰۴۲۷۵
ایسنا/فارس معاون فرهنگی نهاد نماینده ولی فقیه در استان فارس با بیان اینکه هیأتهای فاخر مذهبی، فرهنگساز دینی هستند، گفت: این هیأتها در شیراز مکان ثابتی ندارند در صورتی که میتوان مکان ثابتی اعم از بقاع متبرکه، مساجد، حسینیهها و ... را به آنها اختصاص داد.
حجتالاسلام والمسلمین مجتبی فرهنگی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: در جهانبینی اسلامی، فرهنگ به معنای اخصّ آن مشتمل بر نظام اعتقادات، ارزشها، اخلاقیات و رفتارهاست و منبعث از وحی و جهتدهنده و محتوابخش نظامها و بخشهای جامعه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: باورها و اعتقادات و ارزشهای اسلامی، شاکله نهادها و سازمان جامعه اسلامی را ایجاد و در تار و پود اندیشه و تفکر و کردار و رفتار فردی و اجتماعی فرد مسلمان تنیده شده است. چنین یکپارچگی و درهم تنیدگی کل نمای اعتقادات و باورها، ارزشها و رفتارها، دین اسلام را به یک فرهنگ (فرهنگ اسلامی) مبدل ساخته است.
فرهنگی با بیان اینکه نقش هیأتهای مذهبی و جایگاه مردمی آن بر کسی پوشیده نیست، افزود: شاید بزرگترین پایگاه دینی ـ ملی در جامعه اسلامی ما هیأتها و محافل مذهبی باشد. هر چقدر قدر و ارزش یک هیأت در میان مردم شناختهشده و والا باشد، میزان تأثیرگذاری آن بر مردم نیز بیشتر خواهد بود.
معاون فرهنگی نهاد نماینده ولی فقیه در استان فارس ادامه داد: با توجه به این نقش ارزشمند، بسیاری از ضعفها و قوتهای فرهنگی را که در میان هیأتیها و جوانان علاقهمند و محب اهل بیت (ع) دیده میشود، به نوعی میتوان با هیأتهای مذهبی و برنامههای آن مرتبط دانست.
وی تأکید کرد: اگر عقیده ما بر این است که از ضروریتهای هیأت مذهبی فرهنگسازی است و این فرصت بیبدیل که محور اصلی آن مردم هستند، چرا هیأت ما در کلانشهر شیراز مکانهای ثابتی ندارند.
فرهنگی یادآوری کرد: مقام معظم رهبری تاکید بر جهاد تبیین کردند، جهاد تبیین در تمام عرصههاست چه سیاسی چه دینی و اعتقادی، اما اینها کجا باید پیریزی و شروع شود.
معاون فرهنگی نهاد نماینده ولی فقیه در استان فارس بیان کرد: وقتی هیأتها از مساجد و بقاع بیرون شدند و بیرون رفتند، جوان ما سرگردان میشود. فاصله بین هیأت و مسجد میافتد و اگر این فاصله افتاد چه بسا در لباس دین انحراف هم شکل بگیرد.
وی با بیان اینکه در شیراز چند هیأت خوب و فاخر وجود دارد که حقیقتاً در عرصههای فرهنگی فعال هستند، اما مکان ثابتی ندارند، گفت: با توجه به تاکید نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه شیراز در تقویت و اهمیت دادن به هیأتها، فرهنگسازی این مهم ضرورتا باید انجام شود.
فرهنگی اضافه کرد: سیل حضور چشمگیر جوانان در شبهای قدر در مساجد و اعتاب مقدسه بسیار مورد توجه بود، اما نبود جایگاه ثابت برای هیأتهای خاص صدمه خواهد بود و باید از صدمات فرهنگی و مذهبی جلوگیری شود. اینکه هیأتهای بزرگ شیراز که متکفل فرهنگسازی دینی هستند، جایگاه ثابتی ندارند، جای تأسف است و باید اماکنی مانند بقاع متبرکه و مساجد و حسینیهها و ... در اختیار چنین هیأتهایی قرار گیرد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی حجت الاسلام مجتبی فرهنگی هيئات مذهبي امامزادگان و بقاع متبرکه استانی اجتماعی استانی شهرستانها نماز عيد فطر استانی سیاسی نماینده ولی فقیه در استان ثابتی ندارند مکان ثابتی هیأت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۰۴۲۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بودجه دولتی برای حوزههای علمیه | جمع مبلغ نهادهای فرهنگی و مذهبی ۶۷ هزار میلیارد تومان!
روزنامه جمهوری اسلامی به انتقاد از تخصیص بودجه دولتی برای حوزه های علمیه و حرم امام خمینی پرداخت.
این روزنامه نوشت: به مناسبت بررسی بخش هزینههای لایحه بودجه کل کشور سال ۱۴۰۳ فهرستی از بودجههای پیشنهادی دولت برای نهادهای فرهنگی و مذهبی در فضای مجازی و رسانهها منتشر شد که با اعتراضهائی همراه است.
اعتراضها عموماً بر این محورها متمرکز هستند که در شرایط دشوار اقتصادی کشور چرا به این نهادها بودجه تعلق میگیرد و یا چرا چنین مبالغ زیادی برای آنها پیشنهاد شده است؟ محور دیگر اعتراض نیز اینست که این نهادها تأثیر ملموسی بر زندگی مردم ندارند و به همین دلیل تخصیص چنین بودجههائی به آنها منطقی نیست.
طبق آنچه در فهرست منتشرشده آمده، جمع مبلغ پیشنهادی برای نهادهای فرهنگی و مذهبی ۶۷۰ هزار میلیارد ریال است که البته رقم قابل توجهی است.
بدون اینکه درباره محورهای اعتراضات یادشده قضاوتی داشته باشیم، بر این نکته تأکید میکنیم که بعضی از نهادهائی که نامشان در فهرست آمده اصولاً وجودشان ضرورتی ندارد، بعضی دیگر از آنها خاصیتی ندارند، تعدادی نیز به میزان بودجهای که برای آنها پیشنهاد شده اثربخشی ندارند و در مورد حرم امام خمینی نیز همانطور که در سالهای گذشته بارها تذکر دادیم اصولاً اینهمه توسعه و خرجتراشی خلاف مشی خود امام است. باقی میماند بودجهای که برای حوزههای علمیه پیشنهاد شده که اشکال اساسی آن مربوط به استقلال روحانیت است.
در سالهای گذشته هنگامی که به تخصیص بودجه دولتی برای حوزههای علمیه و نهادهای مرتبط با آنها انتقاد میکردیم، بعضی از طلاب و علما در قالب گلایه به ما میگفتند مگر از وضع شدیداً فلاکتبار طلاب و روحانیین از نظر معیشت خبر ندارید که به بودجه مربوط به حوزههای علمیه اعتراض میکنید؟
جواب این بود و اکنون نیز اینست که میدانیم بسیاری از طلاب و فضلای حوزههای علمیه و حتی علمای شهرستانها با فقر و ناداری دست و پنجه نرم میکنند و تعداد زیادی از آنها بخش قابل توجهی از وقت خود را به کارهای خدماتی از قبیل پیک موتوری، مسافرکشی و تمیز کردن خانهها و شرکتها مشغولند تا بتوانند از عهده حداقل هزینه زندگی برآیند. با اینحال به دلایل متعدد معتقدیم روحانیت نباید از بودجه دولتی ارتزاق کند.
ممکن است افرادی به دلایل خاصی که دارند، اعتقادی به آنچه ما به عنوان دلایل متقن برای ضرورت اجتناب روحانیت از پذیرش بودجه دولتی مطرح میکنیم نداشته باشند. این، حق طبیعی آنهاست که اینگونه فکر کنند و از تخصیص بودجه دولتی به حوزههای علمیه دفاع نمایند. میبینیم که در عمل نیز تفکر آنها بر کشور حاکم است و متولیان امور به آنچه دیگران با نیت خیرخواهی و مصلحتاندیشی برای روحانیت میگویند اعتنائی نمیکنند و ترتیب اثر نمیدهند.
مهمترین دلیل برای این تفکر که حوزههای علمیه و دستگاههای مرتبط نباید از بودجه دولتی ارتزاق کنند اینست که وابسته شدنشان به بودجه دولتی آنها را به دولت و حکومت وابسته میکند و استقلال را که سرمایه اصلی روحانیت است از آن سلب مینماید.
هیچکس نمیتواند ادعا کند که روحانیت میتواند به بودجه دولتی وابسته باشد و در عین حال استقلال خود را هم حفظ کند. علت اینکه امام خمینی هرگز اجازه استفاده حوزههای علمیه از هیچ بودجهای غیر از آنچه مردم با طیب خاطر به آنها میدهند را ندادند، همین بود که آن را با استقلال روحانیت در تضاد میدانستند.
تجربه چند دهه اخیر نیز بر صحت نظر امام خمینی مهر تأیید گذاشته است. مراجع صاحبنام و ذینفوذی مانند مرحوم آیتالله فاضل لنکرانی و آیتالله صافی گلپایگانی نیز بر همین عقیده بودند و همین مسیر را ادامه دادند.
نکته دیگری که باید مورد توجه روحانیت قرار گیرد اینست که تنگناهای معیشتی در حال حاضر به آنها اختصاص ندارد. این، گرفتاری بزرگی است که دهها میلیون نفر از مردم کشورمان با آن دست و پنجه نرم میکنند. افتخار روحانیت در طول تاریخ این بود که مانند ضعیفترین اقشار جامعه زندگی میکرد و به همین دلیل، خودش محبوب و کلامش نافذ بود.
حالا هم باید مانند مردم عادی زندگی کند تا مردم پذیرایش باشند. مردم وقتی استقلال روحانیت را ببینند و احساس کنند که حامی آنها و زبان گویای آنهاست، حاضرند هرچه دارند را با روحانیت تقسیم کنند تا این نهاد باقی بماند و بتواند در مقاطع حساس در برابر ظلم و ناروا بایستد.
خوبست این را هم به عنوان نکته پایانی بگوئیم که بودجههای دریافتی حوزهها بیش از آنکه صرف طلاب نیازمند شود به پشتمیزنشینانی میرسد که حوزههای علمیه بدون آن میزها هم میتوانند ادامه حیات بدهند و چه بسا حیات بهتر. با توجه به این واقعیتها آیا بهتر نیست روحانیت خودش پیشقدم شود و از گرفتن بودجه دولتی خودداری کند؟